Dragen en gedragen worden

Dragen en gedragen worden

Het was voor mij een enerverende week met na vele jaren een heel mooi en warm afscheid bij NIBC. Op dat soort momenten realiseer ik me extra hoe waardevol de contacten zijn die je door de jaren heen hebt opgebouwd. In dit geval betrof het collega’s met wie ik door de jaren heen soms intensief en soms minder intensief heb samengewerkt vanuit de verschillende rollen die ik bij NIBC bekleed heb. Hoe de samenwerking gewaardeerd werd, wordt natuurlijk tussendoor wel uitgesproken. Vaak bij van die formele HR-beoordelingsprocessen, maar gelukkig steeds vaker ook tussendoor. Bij een afscheid is hier extra veel aandacht voor. Ik voelde figuurlijk die vele handen die mij gebracht hebben waar ik nu ben. En die handen blijven mij ook in de toekomst tot steun, ook als ze niet altijd letterlijk in beeld zijn. 

Ik hoorde ook hoeveel mijn ‘handen’ anderen geholpen hebben. Dat is iets om trots op te zijn. Soms realiseer je je helemaal niet hoe waardevol jouw handelen is of is geweest voor andere mensen. 

In sommige periodes in je leven heb je meer behoefte aan gedragen worden, in andere periodes voel je je ‘oersterk’ en kun je meer geven aan anderen. Dragen en gedragen worden. Zo zie ik ook het HVN-netwerk. Inspiratie opdoen tijdens onze mooie avonden, met afgelopen keer en aankomende keer sprekers uit eigen geleding waar we ontzettend trots op kunnen zijn. Maar daarnaast er zijn voor elkaar als een ander een steuntje nodig heeft. Dat gebeurt tijdens de maandelijkse avond, in de cirkels, en zeker ook in de waardevolle een-op-een contacten die door de jaren heen ontstaan zijn tussen de leden. 

De foto bij dit stukje laat Indiase vrouwen zien die met elkaar een stap willen zetten in hun economische zelfstandigheid. Ze steunen elkaar om nieuwe dingen te leren waardoor hun ondernemerschap een zetje krijgt. En ze steunen elkaar als er een keer (in hun situatie helaas wat vaker) iets tegenzit. Van 6 tot 16 april ga ik bij diverse zeer arme vrouwengroepen op bezoek in India als programmamanager van Microkrediet voor Moeders waar ik als vrijwilliger werk. Ik verwacht daar geïnspireerd te worden door hun (veer)kracht in het leven en hopelijk kan ik ook iets bijdragen waardoor zij zich gedragen voelen in hun moeilijke leefomstandigheden. Wordt vervolgd…

Ik hoop jullie allemaal te zien op de avond in april, ook dat belooft weer een inspirerende avond te worden! En als laatste tip: svp tijdig inschrijven, zodat de programmacommissie kan zorgen dat iedereen is meegenomen bij de tafelschikking en er voldoende buffet is 😉.

Hartelijke groet,

Judith 
Voorzitter HVN